İnce ve hünerli ellerinde Çiçeklenmiş bir ağaç gibi Bir tohumdan yaratırken hayatı, Omuzlarında On dünyanın yükünü taşıyanlar…. Köyde toprak, Köyde hayvan, Şehirde makinalar, Can ve koca korkusu, Şehirde patron cefası, Bir de bitmez geçim telaşı… Çoğalırken yüzündeki cefakar çizgiler… Kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyenler… Direnişte, cephede Can teslim edenler… Dünyayı gökkuşağına boyayanlar… Boşuna değildir elbet Harcanan emek, Dökülen ter… Boşuna değildir Sofranızda katık yaptığınız keder… Ve asılacak bir gün elbet, Dünyanın her duvarına, Sevgiyle çizdiğiniz resimler….