|
Bulutlar geçse ağırdan,
Telaşlı martılar,
Haylaz çocuklar…
Bir sardunya açsa ya
Penceremizin önünde.
Sarmalasa kollarıyla
Bizi de güneş.
Ağlaşmasa kapılarda
Cefakar analarımız,
Kızlarımız, oğullarımız.
Mavilikleri çeksek ciğerlerimize,
Alabildiğine, doymazcasına.
Kömürden değil be kardeşim,
Bir kez de biz ölsek ya
Sizin gibi ecelden…
|
|
 
S0024
|
