|
Hangi dağdan doğar,
Hangi denize dökülür,
Bilmediğim bir ırmaksın ömrüm…
Akarsın şehirler boyu…
Sırdaşındır
Tarlalar, asfalt yollar,
Paslı tren vagonları.
Bir de sıvaları dökülmüş
Issız bir istasyon penceresi.
Koynunda gurbet sancısı,
Bir de dinmek bilmez sevda sızısı…
Akarsın yalnızlıklar boyu…
Uslanmaz bir yarasın ömrüm,
Gece üçle beş arası….
|
|
 
S0042
|
