M0007-Sevdamız Bizim

Vakit gelir elbet gönül koyarız.
Havanda dövülür sevdamız bizim.
Divanedir, gurbet gezer başımız.
Aşk elinden kanar, yaramız bizim.

Yaprağına çıvgın düşmüş güle benzer.
Zemheride ayazlanmış kora benzer.
Soframızda başaklanır, buğdaya benzer
Böldükçe çoğalır aşımız bizim.

Nice yollar aştık, dağlar bilir.
Dağlardan sorulmaz, pınarlar bilir.
Serçe uykusunda bir düş gibidir,
Dizilir geceye hüznümüz bizim.

M0007

Ocak 2006

Devrim Bozdağ