S0026-Sır Var Gönülde

Adem’le Havva’dan evveli de var,
O günden bu güne sır var gönülde.
Zannetme ki sığmaz; kurt, kuş, ağaçlar,
Cümle canlılara yer var gönülde.

Dumansız olmaz ki şu yüce dağlar,
Elma can evinde kurdunu saklar,
Bin bir kusur örter aşk dolu canlar,
Türlü günahlara af var gönülde.

Bu dünyanın bitmez derdi çilesi,
Gün gün eksilir ömrün gerisi,
Gelen konar göçer, kalmaz birisi,
Kalırsa yaptığın taht var gönülde.

Nice ummanları alır içine,
Ürkütmez serçeyi düşse hüzüne.
Sarraflar dünyayı serse önüne,
Kanmaz mala mülke, ar var gönülde.

Dağ taş düşman olup çıksa karşına,
Zifir karanlığı serse sofrana,
Türlü tuzakları dizse yoluna,
Aydınlığa giden yol var gönülde.

Gönüller zengindir dünyadan yüce,
Uçmaz yükseklerden yakındır düze,
Toprak gibi ezsen çoğalır nice,
Bitmez tükenmez bir aşk var gönülde.

S0026

03.06.2014

Devrim Bozdağ