M0008-Umudun Öyküsü

Sonsuz sulardan çekmek ağları.
Umudu yüklemek bir tay sırtına.
Yoğurmak onu zifir gecelerde,
Gözlerinin buğusuyla yoğurmak.

Çalıkuşları konar, fırtınalar üstüne.
Bir üzüm salkımı kalır,
Bağbozumundan geriye.

****

Pusludur Nemrut, bulutlara yaslanır.
Buz tutar bir yanı, bir yanı hazirandır.
Ah çeker derinlerden, sızlanır.
Umut derler adına, acılardan çoğalır.

Çalıkuşları konar, fırtınalar üstüne.
Bir üzüm salkımı kalır,
Bağbozumundan geriye.

M0008

Şubat 2003

Devrim Bozdağ